Արեւմուտքի երկիրներու քաղաքականապետական բառամթերքին մէջ,
Deep state-ը ունի բացասական սատանայական իմաստ,
Ան այնտեղի կամ միջազգային դրամագլուխական աւազակախումբի եւ հանրութիւնը շահագործողի եւ ժողովրդավարութեան հակառակ գործողի կերպար ունի, որ ըստ շատերու իսկական ղեկն է տրուած երկրի։
Մեր պարագային,
Մենք պետք էր ունենայինք ազգային Deep State,
Պետք էր, պետք է հիմայ եւ պետք պիտի ըլլայ ապագային,
Այնպիսի կառոյց մը որ մշտական հսկիչը ըլլայ պետութեան ու իշխանութիւններու ընթացիկ պետականանպաստ աշխատանքին։
Որոշ ժամանակ կար այնպիսի տպաւորութիւն որ այդ շուքի մէջ գործող ուժը ԱԱԾն էր կամ բանակի վերնախավը,
Ոմանց համար այն եկեղեցին էր կամ միքանի ազգանին գաղափարախօսութեամբ մեծահարուստներ,
Բայց արդէն պարզ է թէ չկայ այդպիսի պարիսպ,
Չկայ այդպիսի ներքին առողջապահական պետական գործոն։
Դժբախտաբար,
Արդէն արժեզրկման ենթակայ են Իրանի ու Չինաստանի տարբերակները,
Վստահաբար ոչինչ ճերմակ է ոչինչ սեւ,
Բայց մենք պետք ունինք պետական համակարգի մէջ ամրացած այնպիսի գիտակցութեան տէր ծառաներու,
Բնազդաբար ինքնամաքրման դիմող պաշտօնեաներու,
Որոնց համար միակ կողմնորոշիչը,
Միակ կարմիր գիծը,
Միակ կուսակցականութիւնը,
Պետական ու ազգային շահն է,
Նոյնիսկ եթէ երբեմն ան հակասէ ժողովուրդի ցանկութեանը։